Ζούμε (Σ)την Αγία Γαλήνη.
Κείμενο: κ. Νατάσα Δημοτάκη
"Απόψε "μεταφερθηκαμε" στο πιο παλιό καφενείο της Αγίας Γαλήνης, στο καφενείο "Η Συνάντηση". Ο παραδοσιακός "καφετζής" από το "τεζάκι" του κερνούσε τους μουσικούς, μα κι όλους τους "καλεσμένους".
Κι ύστερα, μια βόλτα στα σοκάκια, όπως παλιά... Κι ήταν σαν να "συναντήσαμε" ξανά, ανθρώπους αγαπημένους, που έφυγαν μα δεν ξεχάστηκαν.
Απ' όπου κι αν πέρασε η παρέα, όλοι τους "φιλεψανε" και τους "τραταρανε" και το κέφι μεγαλωνε και ήταν μια ευχάριστη νότα, μέσα στις θλιβερές εικόνες, των τελευταίων ημερώ
Και του χρόνου, να είμαστε καλά, να σμίξουμε, στην αναβίωση αυτού του εθίμου, της καντάδας
"Στση Αγιάς Γαλήνης το βυθό, κατάδυση θα κάνω.
Όνειρα που βουλιάξανε, να τ' ανασύρω πάνω..
Βόλτα θα πάρω τα στενά, να θυμηθώ τα νιάτα.
τους περασμένους έρωτες, τα χρόνια τα φευγατα..
Βραδιάζει και παρακαλώ τον Θιο να ξημερώσει... για να σε δουν τα μάθια μου κι ο νους μου να μερώσει.
Νερό αθάνατο να βρω, δεν πίνω κι ας ποθανω.
άμα δε βρει κι αυτή να πιει, ηντα θα ζω να κάνω..."!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου